برای یک گردشگر یکی دو بازدید از میدان نقش جهان یا سی و سه پل کفایت می‌کند؛ اما در این فضاها داستانهایی وجود دارد که بسیاری از آنها واقعی و هویت‌ساز است. گردشگر و حتی شهروند بایستی این داستان‌ها را در مکان خود بشنود، در این حکایتها، نقشهایی را پیدا کند؛ این نقش ها را بازی و تکرار کند تا هویت و فرهنگ اصفهانی برای او ملموس شود. هر شهروند اصفهانی، خود صدها داستان از مکان‌ها و فضاهای این شهر دارد که با انعکاس آن به گردشگران، می تواند آنها را با داستانهای امروز این شهر عجین کند. نکته‌ای که باید به گردشگر گفت آن است که صرفا به زیبایی کالبدی و بصری اصفهان نگاه نکند؛ اگر او داستان نهفته در دل این مکان، غذا و خرید را بداند، لذت بیشتری از اصفهان کسب خواهد کرد. با رفتن گردشگر از اصفهان، او داستانهای اصفهان را در تمام دنیا تکثیر خواهد کرد و گردشگران دیگری را برای دیدن اصفهان ترغیب خواهد نمود.